de bumba show.

7 april 2010 : bumba show

Op 7 april ben ik met mijn kroostje naar de bumba-show in plopsaland gaan kijken. We zaten op de eerste rij van kijklustigen en wachtten geduldig tot de lichten uitgingen en het podiumlicht aanging. De show was een combinatie van tv-uitzendingen (op groot scherm) en de verklede acteurs (bumba, bumbalu, olifant,..) . Op het grote scherm speelde het bekende deuntje van bumba, en de zaal begon ijverig mee te zingen. Terwijl mijn kinderen zich concentreerden op het verhaal van bumba en bumbalu bekeek ik de uitrusting en techniek die erbij kwam kijken. Het was een geluidsband die opstond, en de acteurs moesten op het juiste moment hun acteerwerk uitvoeren. Een beetje zoals bij Dag Hand, maar hier waren het vooral simpele gebaren die uitgevoerd worden, en dus geen secondewerk. Ik had de indruk dat de acteurs het hele fragment al honderden keren gespeeld hadden (wat in werkelijkheid ook wel zo zal zijn), en dat ze het een beetje beu waren: de bewegingen waren precies sloom en zonder al te veel enthousiasme. De kinderen rondom mij zagen dit alvast niet, want zij waren heel uitbundig. Als ik verder keek naar hun uitrusting, zag ik het slijt toch al op sommige kostuums: de velcro’s plakten niet meer vast, waardoor er een sjaal half loskwam. In de kostuums zaten al enkele gaatjes in. Maar ik was er dan ook echt op aan het kijken, ik veronderstel dat niemand anders het gezien had. De show was wel goed in elkaar gestoken met verrassingseffects (luikjes die opengingen vb ) en de combinatie van de tv-uitzendingen met de acts waren goed afgewisseld. De moeite om een keer te bekijken, maar ik vrees dat als dit steeds dezelfde show is gedurende het hele jaar, dat het toch bij deze ene keer blijft voor mij... Mijn kinderen dachten daar wel anders over....