Mijn eerste theaterbezoek: Dag hand van Lejo: handmime
Op 18 februari was het zover: mijn eerste theatervoorstelling! Samen met mijn zoontje Jarne vertrok ik richting cultureel centrum te Heist-Op-Den-Berg om naar het theaterstuk 'Dag Hand' van Lejo te gaan kijken. En goed op tijd: we waren een uur te vroeg, zodat ik mezelf kon geruststellen (heb een kleine angst voor grote, donkere zalen, vooral als je in het midden zit en niet direct wegkunt). Een half uurtje was de rest van het publiek aanwezig: bijna allemaal mama's en papa's met hun kinderen van ongeveer 3 jaar tot 7 jaar, maar ook enkele mensen zonder kinderen... Wanneer we plaats namen (en wat een geluk, ik zat niet ver weg van een hoek), stond Lejo, de man die het daar allemaal ging doen, al met een grote glimlach naar ons te wuiven. Iedereen was al direct in de juiste sfeer.
De voorstelling zelf, in 1 woord: fantastisch! Een boeiende voorstelling van 45 minuten, en dat alleen met zijn 2 handen, rode ballen en muziek! Ik kan het echt niet beschrijven, je met het gezien hebben. Met zo weinig middelen een hele show opzetten, je moet het kunnen!
Maar zelfs al werkte hij enkel met zijn handen, balletjes en muziek, toch zag ik dat er enorm veel werk in zo een theatervoorstelling zat. Elke handeling dat hij deed, moest op de seconde juist zijn met de muziek. Met andere woorden, was hij een seconde te laat met iets, klopte de voorstelling niet meer. (vb als hij op het balletje duwde, moest dat net overeenkomen met zijn muziek, en dan kwam er 'een geluid' uit het balletje... ) Dat gedurende 45 minuten volhouden, het vraagt serieuze voorbereiding!. En een goed uithoudingsvermogen, want zijn handen stonden geen 2 seconden stil! Ik heb er heel veel bewondering voor gekregen!
Wat ik geweldig vond, is dat hij op het einde van de voorstelling zijn 'decor' blootlegde aan ons, om te zien hoe hij alles deed. Nu zag je pas echt hoe hard hij heen en weer moest lopen om zijn handen op de juiste plaats te krijgen.
